Toertocht verslagen

	Klik op de fotocamera bij het verslag voor de foto's van de spy-cam.
	Klik op het kompas bij het verslag voor de routekaart.

Zomerseizoen 2004

Vulkanbike, 11 september 2004

Ook dit jaar stond de Vulkanbike op het programma van de Stoempersklub. Als afgevaardigden gingen Stoemper Oscar en de Kempenstoemper op vrijdagmiddag richting Daun om daar de startnummertjes en goodies op te halen. Ook had de Kempenstoemper zowaar een prijsje aan de internettombola overgehouden. Het was gezellig druk en toch geen lange rijen wachttijden, prima geregeld dus. Na het bordje pasta en een biertje hebben we ons appartementje opgezocht en nog maar een biertje of wat gedronken terwijl we keken naar een tennismatch van de US-open. 's Nachts werden we een paar keer wakker van enorme hoosbuien, dus dat beloofde wat. Zaterdagochtend was het echter weer droog en het zou de rest van de dag alleen amaar beter worden. De startprocedure was iets gewijzigd tov van vorig jaar: de snelle halve marathon mannen en vrouwen gingen als eersten (raketten) weg en vervolgens de snelle mannen en vrouwen van de hele. een soort 2-traps raket dus.

Wij stonden met startummer 217 en 218 in het derde vak en gingen 9:10 van start. De Kempenstoemper had goede benen en loste stoemper Oscar al op de klim het dorp uit, of was dit taktiek en zou stoemper Oscar keihard terugkomen? Na wat schermutselingen rond het Wildpark, een vette spekgladde afdaling en wat relatief eenvoudig werk begon het na de doorkomst in Daun serieus te worden. Dit is wel het mooiste gedeelte van het parcours. Op het filmpje krijg je een indruk hoe je langs de vulkaanmeertjes biked. Na de oude spoorwegtunnel, nu onderdeel van de Mosel-Radweg, kom je weer terug in Daun en begin je aan de tweede ronde, die iets korter is.

Bij de doorkomst moest de Kempenstoemper een a twee minuutjes langer pauzeren vanwege rugpijn maar na een paar rek- en strekoefeningen, vertrok hij weer voor de tweede ronde. Na een uur of 4 kreeg de Kempenstoemper zijn dipje maar zou Stoemper Oscar hiervan profiteren en terugkomen. Nee, na wat drinken en eten en stug door trappen verdween de inzinking van de Kempenstoemper en kon hij weer vol moraal de achterblijvers van de halve marathon oprapen. Veel van deze achterblijvers moeten 'schieben' op de echt steile stukken, naar de Dronketurm bijvoorbeeld. Maar toch petje af, ieder zijn marathon op zijn eigen nivo!! Na het verlossende Kreuz am Mahr kon de Kempenstoemper voor de tweede keer afdalen door de tunnel naar Daun en finishen in iets meer dan 6 uur en 6 minuten over 103 km met 2460 hoogtemeters volgens de organisatie. De Gps van de Kempenstoemper had echter meer dan 3000hm op de teller!! Zo voelde het ook wel een beetje aan de finish!!

Nog herstellende van de laatste inspanning (klim inhet dorp) hoorde de Kempenstoemper zijn naam. Stoemper Oscar stond al aan de finish! Wat bleek: na 1 ronde gestopt. Door de regenval van de afgelopen nacht was het parcours toch wel verradelijk hier en daar en had Stoemper Oscar er geen lol in gehad nogmaals een ronde te biken en in de remmen geknepen.

Na de klei van de vermoeide lichamen te hebben gewassen in het appartement, afvoer zal nu wel verstopt zitten, hebben Stoemper Oscar en de Kempenstoemper de pasta-party na afloop bezocht. Man, man, man wat smaakt zo'n biertje dan lekker, en zo'n curryworst...

De organisatie van de Vulkanbike is top, de sfeer is prima en het parcours is prachtig. Toch gaan we volgend jaar waarschijnlijk weer ergens anders biken. Er zijn nl heel veel andere leuke evenementen.

Beoordeling: parcours een 8, en voor de perfekte organisatie (300 vrijwilligers !!) een punt erbij, maakt een vette 9!!

Stoempers op de Ventoux.

Begin augustus was het dan zover: de Stoempersklub gaat de Mont-Ventoux op. De stoempers Marcel en Oscar hadden begin van het jaar besloten om eens een �andere� bult te gaan beklimmen. Nadat de Mortirolo, Gavia en Stelvio waren afgevallen viel de keus op de reus uit de provence: de Mont Ventoux.

Zo gezegd zo gedaan. Begin augustus werd een hutje gevonden op de flanken van de Ventoux. Tijdens de korte vakantie aldaar zou de Ventoux van twee kanten worden beklommen. De eerste keer vanuit Sault (de makkelijke kant) en ��n keer vanuit Bedoin (de klassieke beklimming).

In de voorbereiding in de Vogezen werd al snel duidelijk dat het met de benen wel goed zat. Beide stoempers reden met flink verzet de Balon de Alsace op. Hier werden enige honderden! vakantiegangers ingehaald. Deze waren op een of andere fietsvakantie aldaar. Na een korte sprint naar de top mocht Oscar de punten voor de bolletjestrui in ontvangst nemen.

Met goede zin werd verder gereisd naar het einddoel. Na een korte acclimatiseringsperiode van twee dagen werd de beklimming vanaf Sault begonnen. Met stijgingspercentages tot maximaal 6% tot aan Chalet Reynard was dit een zogenaamd appeltje-eitje voor beide heren. Na het chalet begint dan ook het lastige deel. In dit kale deel kan het flink waaien en verzengend heet zijn. Gelukkig viel het met de temperatuur mee, maar de wind waaide weer behoorlijk. Na 1 uur en 37 minuten werd dan wederom door Oscar als eerste de top bereikt. Marcel volgde op een kleine 30 seconden. In de afdaling terug werd nog de CD Stoempuh bij het monument voor Tommy Simpson achter gelaten. Zie ook de fotorapportage.

Na deze eerste verkenning werd twee dagen later aangevangen voor de echte klim vanuit Bedoin. Na een korte afdaling naar de start (ons hutje lag aan de nl. aan de beklimming) werd strak om 8:30 begonnen zodat het met de hitte mee zou vallen.

De eerste 6 kilometers van de klim zijn erg eenvoudig, lekker een beetje warmfietsen. Daarna zou het menens worden: 10 kilometer lang gemiddeld 9% omhoog met stukken tot 15%. Al snel werd duidelijk dat Marcel wederom zijn meerdere moest erkennen in Oscar. Op het steile gedeelte reed deze net even beter naar boven. Bij het chalet aangekomen was het verschil al opgelopen tot 3 minuten. Hierna volgde dan wederom het gedeelte naar de kale top van de berg. In het maanlandschap waaide het weer flink waardoor dit een sterke tegenstander werd. De stoempers lieten zich hierdoor niet kisten. Stoemper Oscar verscheen naar 1 uur en 51 minuten op de top. Marcel had ongeveer 4 minuten langer nodig. Na snel de jasjes te hebben aangedaan (het was koud) werd de winderige afdaling ingegaan. Door de harde wind was dit wat lastig, maar eind goed al goed.

Rondje IJsselmeer, 24 juli 2004

Om 6:30 was het DEPART voor het Rondje IJsselmeer in Heerde. Voor menigeen was de wekker al om 4:30 gegaan, terwijl anderen nog even konden blijven liggen. Voor de Steekpenningmeester was het een �thuiswedstrijd�, en de �Kennemerstoemper� zou in Enkhuizen pas opstappen.

Nadat alle Stoempers waren gearriveerd werd er strak volgens het tijdschema vertrokken om 6:30 richting 't Harde. De bezemwagen en tevens tweede ravitailleringspost reed vervolgens naar het einde van de afsluitdijk om daar de soep voor de tweede stop te bereiden.

De eerste ETAPPE ging door de Flevopolder via de dijk Enkhuizen-Lelystad naar Enkhuizen. Vlak voor Elburg rijden we de mist in. Onze snelheid wordt er niet door verstoord, maar ons zicht wel. Dan dwars door de polder naar Lelystad. Mooie zichtlijnen, strak tempo. Lelystad hebben we vrij snel bereikt, maar dan begint de puzzel; waar begint de dijk naar Enkhuizen. We hebben het centrum van Lelystad al vanuit verschillende gezichtspunten gezien, als er opeens weer bordjes opdoken die ons de goede weg wijzen. Na ongeveer vijf kilometer extra rijden staan we bij de Batavia. Het schip ligt voor wal en is een prachtig decor voor een mooie foto.

Daarna de route vervolgen over de dijk naar Enkhuizen. We hebben de wind recht van voren. Foppe die dan in zijn element komt, neemt de kop en staat hem niet meer af. Hij houdt een strak tempo aan. In Enkhuizen stond de Kennemerstoemper met Alexandra al klaar met krentenbollen en bananen. Ook zij waren toch vroeg opgestaan om inkopen bij supermarkt en bakker te doen.

Volgens het schema zou de Stoempersklub rond 9:30 in Enkhuizen arriveren. Volgens navigator Alexandra duurt de rit vanuit Heemskerk naar Enkhuizen anderhalf uur (60km). Hierdoor stonden ze reeds om 8:45 te wachten. In de spits is deze rit inderdaad anderhalf uur, op een vroege zaterdagochtend kun je echter lekker doorrijden. Gelukkig had de Steekpenningmeester er op de dijk een flinke �snok�aan gegeven zodat het schema in tact bleef. Na een korte stop op weg naar de tweede ravitaillering aan het einde van de afsluitdijk.

De 6 stoempers koersten door het saaie Noord-Holland richting de afsluitdijk. Vanaf Medemblik was het allemaal wel erg recht, inclusief de afsluitdijk. Op de dijk wind 3/4 mee, lekker!! Halverwege de afsluitdijk is nog een virtuele geocache gedaan door de Kempenstoemper. Aan het einde van de dijk, bij Zurich, stond Wieke klaar voor de tweede ravitaillering: kippensoep. Menig Stoemper konden de soep al op grote afstand ruiken. Spontaan demareerden enkele fanatieke Stoempers uit de kopploeg. De Kennemerstoemper had twee erkende wieltjeszuigers in zijn wiel, maar reed nog voor het einde van de dijk het gat dicht.

Vanaf hier was het een afvalrace terug naar Heerde: Stoemper Jeroen stapte na de kippensoep bij Wieke in de volgwagen, dus koersten er nog 5 stoempers door het mooie Frysl�n. Met een vaartje van zo�n 30 op de teller (soms meer als Foppe op kop fietste) werden achtereenvolgens Makkum, Workum, Hindelopen, Stavoren, en nog vele plaatsen gepasseerd. Bovenop de �Rooie Klif�, na zo'n 200 km, zocht Stoemper Oscar de volgwagen op.

Vervolgens ondernam De Kennemerstoemper nog een koppoging echter zonder resultaat. Het was niet zijn dag, zijn benen wilden niet meer. Nadat hij de kopploeg moest lossen, fietste hij verder met een Friese achtervolger. Deze was ons in een eerder stadium al een keer voorbij gefietst (hij had nog maar 40k gefietst, terwijl wij al op 200+ stonden). Even voor Lemmer ging hij weer richting het noorden met de woorden �Ik zal zo ff op jullie website kijken�.

Helaas was Lemmer ook het eindpunt voor de minder getrainde Kennemerstoemper. De volgwagen werd nu al aardig vol, er is nog maar ��n plaats beschikbaar. Een drietal stoempers volgde de toeristische route door de Wieden, GROTE FOUT !! Als je serieus wil koersen, rij je over Kuinre naar Blokzijl. Het toeristische fietspad, smal met tegenliggers en bruggetjes, door de Wieden was de nekslag voor Stoemper Marcel. In Genemuiden na de pont, op zo'n 260km na de start, leverde Stoemper Marcel zijn rugnummer in en verdween in de volgwagen. Deze was nu helemaal vol: 4 stoempers en 1 chauffeur !! Met twee fietsen op het dak, twee achterop, 3 stoempers op de achterbank en 1 achter het stuur ging de bezemwagen (seat toedeledoki) richting de finish in Heerde. De volgwagen was helaas een beetje afgeladen vol zodat het sportonderstel wat moeite had met menig verkeersdrempel.

Het overgebleven duo, stoemper Foppe en de Kempenstoemper, koersten door naar Kampen. Na zo'n 295 km doemde de Veluwerand op bij 't Harde. Na een paar km een beetje op en af, op karakter, niet op souplesse, werd het rode vod voor de laatste km gepasseerd en werden na 301 km de remmen ingeknepen. Er werd niet afgesprint. Hierna werd een lekkere nasi door Monique en Foppe inelkaar geflanst die een welkome afwisseling was voor de krentenbollen en bananen.

Het is moeilijk een waardering voor deze tocht te geven, wanneer je 'm uitrijdt heb je een 300+ tocht op je Palmares erbij wat de waardering positief be�nvloed. Het is totaal verschillend van een Limburgs Mooiste die afwisselender is door de talrijke klimmetjes. Zoals Stoemper Oscar al zei: je krijgt geen kilometer kado... Is het een must voor iedere tourfietser ?? Het pitoreske Frysl�n en de eindeloos lijkende dijken zijn het beste blijven hangen.

Resumerend: 6.5 punten voor de tocht, 1 punt extra voor de ravitaillering (Wieke + Alexandra + Monique) maakt 7.5 punten en de eeuwige roem en eer , voor de stoempers die het rondje IJsselmeer hebben volbracht zijnde de Steekpenningmeester en de Kempenstoemper. Ook degenen die afgestapt zijn mogen terugkijken op een goede prestatie, Stoemper Marcel 260K ondanks rugklachten, Stoemper Oscar 200K nog herstellende van 3 weken lang griep, Stoemper Jeroen met 160K (op de weg terug) en de Kennemerstoemper met 135K (ongetraind).

Mocht je het rondje zelf willen fietsen dan is er een routekaartje beschikbaar. Voor de GPS fanaten kun je ook de gegevens van de rit downloaden.

Bilstein Bike Marathon Grossalmerode, 27 juni 2004

Alweer een serieuze tocht dit seizoen, maar dit keer op de mountainbike.

Zaterdag reisden stoemper Oscar en de Kempenstoemper richting Kassel en namen hun intrek in het Ibis-hotel aldaar. Bij de start-finishlokatie was het gem�tlich en de inschrijving was zo geregeld. Na een geocoin te hebben gedropt, zie www.geocaching.nl, ff naar de binnenstad van Kassel om pasta te eten.

Na een korte nacht, Nederland had pas na verlenging en strafschoppen van Zweden gewonnen, waren we iets voor 8 in Grossalmerode waar het al gezellig druk was. Na wat rondjes over de sintelbaan te hebben ingefietst, werd er iets voor 9 opgesteld voor de start. Na een paar woordjes van Herr B�rgemeister, werd het startsignaal gegeven en ging een 400-honderd bikers op pad. Sommigen voor de 106km, anderen voor de 53 of 26km.

De eerste klim was wat blubberig maar dit was nog niks van wat er zou komen. Halverwege de eerste ronde gingen de schuiven boven open en werd het een echte bikkeltocht. Velen die voor de 106 waren gestart, stapten na 1 ronde af. DE STOEMPERSKLUB GROOT-BETUWE DUS NIET !!! De tweede ronde hebben we zelfs in het zonnetje gereden. Terug bij de finish was de modder op de benen al opgedroogd. Na de bikes en onszelf te hebben afgespoeld, hebben we nog genoten van een bordje pasta. Ondertussen trok het weer dicht en kregen we zowaar een wolkbreuk.

De organisatie had werkelijk alles uit de kast gehaald: 3 verzorgingsposten per ronde en zoveel eten en drinken als je wilde incl. brilpoetsservice, brandweer en Rettungsdiensten op strategische plekken (toch weer 3 man naar het Krankenhaus afgevoerd !!), een mooi en pittig parcours met bijna geen asfalt en een tombola na afloop. Dit alles in een heel relaxte sfeer voor maar 20 eurootjes.

De beoordeling 9 punten (niets op aan te merken !!)

English translation

Again a serious ride this year, but this time in the ATB.

On saturday stoemper Oscar and the Kempenstoemper travelled towards Kassel (Germany) and arranged their stay at the Ibis hotel. At the Start/Finish there was a "gem�tliche" atmosphere and the inscription took quickly place. After dropping a geocoin, see www.geocaching.nl, the Stoempers went to the town centre of Kassel to enjoy some pasta.

After a short night, Holland won after penalty kicks from Sweden, we arrived just before 8 in Grossalmerode where it already was a bit busy. After some laps on the tartan oval, we took our starting positions just before 9. After some words from "Herr B�rgemeister", the start sign was givven and about 400-bikers went off. Some for the full 106 km, others for 53 or 26 kilometers.

The first climb was a bit muddy, but was nothing compared to what had to come. Halfway the first lap it began to rain seriously and the ride becam very heavy. Many of the starters for the 106 km quitted after 1 lap of 53 km, BUT NOT THE STOEMPERSKLUB GROOT-BETUWE!!! The second lap we could even bike in the sun. Back at the finish the mud on the legs had dried already. After cleaning the bikes and ourselves we enjoyed a nice plate of pasta. In the mean time the weather became really worse. A complete flooding almost took place.

The origanisation was really great: 3 posts per lap and as much food and drink you needed. , including the spectacles cleaning services, firemen and Red Cross on strategic spots (there were 3 injuries who needed care at the hospital!!). A nice and challenging track with hardly any tarmac and a raffle afterwards. All this in a relaxed athmosphere for just 20 euros.

Out recommendation 9 points (it hardly can't get better then this !!)

The foto's you can find here:

Vael Ouwe tocht, 26 juni 2004

Wegens een buitenlandse mountainbiketocht voor de Kempenstoemper en de webmaster, stonden stoemper Marcel en de steekpenningmeester om 7.30 aan het vertrek. Zoals de weerberichten de hele week reeds aangaven was het een zonnige dag met een goede fietstemperatuur.

Omdat stoemper Marcel met een rugblessure wat trainingsachterstand had opgelopen werd rustig gestart. Het aantal fietsers leek onderweg niet zo groot, maar op de controleplaatsen was er toch een behoorlijke samenscholing van fietsers. Wat de naam van de route reeds aangeeft werd de gehele Veluwe bezocht.

Op de meeste oversteekplaatsen waren meerdere vrijwilligers aanwezig (hulde), wat echter opviel dat er eveneens oversteekplaatsen waren waar niemand stond (misschien is een betere verdeling van de vrijwilligers een optie?!).

Omdat was aangegeven dat er in Staverden een bevoorrading was werd de koffiepauze opgeschort. In Staverden aangekomen bleek dat zelf het bijvullen van de bidons (met water) niet mogelijk was. Dus vervolgens op zoek naar een terras. Dit deel van de route voert echter nergens langs een terras, zodat pas in Terschuur een bakkie troost kon worden gehaald (hier was ook water, wat door de baas zelf in de bidons werd gedaan). Gezien de regen van de week voor de 26e was de lengte van het routedeel door de bossen op smalle, gladde paden te veel (�s winters op de moutainbike zijn de paden vaak beter!). Aan het eind (na 199 km) doemde gelukkig de Posbank op zodat er toch nog geklommen kon worden. Hier moest de door rugpijn geteisterde stoemper Marcel afhaken. Na 210 km werd de finish bereikt.

Beoordeling:
Variatie parkoers: 7.0
Organisatie: 0.5 bonuspunt (een deel van de overgangen was goed bemand, genoeg verzorgingsposten en het was mooi weer)
Bevoorrading: 1 punt aftrek
Totaal score: 6.5

Limburgs Mooiste, 5 juni 2004

Op 5 juni was het weer zover. Op zoek naar Limburgs Mooiste! Vier stoempers stonden 's morgensvroeg om 7:00 onderaan Nederlands langste ski-heuvel aan de start voor de 255 km lange zoektocht. Aangevuld met drie leden van kanovereniging Beatrix uit Eindhoven vertrokken ze op de nog natte straten in Landgraaf. De eerste schermutselingen waren wat lastig door de modder op de weg. Jammer dat er door de organisatie wat geforceerd wordt gezocht om binnendoor, lees over MTB-paden, naar het hoogste punt van Nederland, de Vaalserberg te rijden. Maar na de Vaalserberg werd het gelukkig beter. Bredere wegen en vooral schoner en droger. De eerste stop is bovenop de Gulpenerberg, de eerste kanjer van de dag. Bovenop wordt er netjes een gaatje in ons groene lintje geknipt en schuiven we aan voor een krentenbol en ��n thee. Als we echter nog een bakje thee willen, mag dit NIET. FOEI! Er kan voor 17 euro toch wel een bakkie thee extra af, organisatie....(minpunt).

Helaas werd na de stop al gauw duidelijk dat Marcel de 255 km niet gaat volbrengen. In de klim naar het bovenste bos moet hij al flink lossen vanwege rugpijn. Te veel met mandflessen wijn gesleept de dag ervoor.... Oscar neemt de sociale taak op zich en rijdt met Marcel alleen de rode lus, 150 km. Aangezien dit verslag door Marcel geschreven is, is er dan ook geen registratie van de rit van de mannen met de lange adem anders dan de finisch van de kempenstoremper en de steekpenningmeester. Wat? Maar twee manne? Jawel, de kanovrienden zijn ook afgedraaid na 150 km. Ja, misschien wat te hard voor de hammen gesprint die op de toppen van eerste cols op de snelsten lagen te wachten...Of toch niet genoeg beenspieren? Ja, wie zal het zeggen. Feit is natuurlijk wel dat kano�rs het met de armen doen (itt tot roeiers, red.)

intermezzo: gelijk even van de gelegenheid gebruik maken om wat feitjes over kano�n te spuien: Kano�rs peddelen met peddels, roeiers roeien met de riemen die ze hebben. En wel achterwaarts, terwijl kano�rs juist voorwaarts geori�nteerd zijn. Roeiers hebben dikke armen en benen omdat ze daar ook mee afzetten. Kano�rs hebben alleen dikke armen. De benen hoeven alleen de kano in het water te dragen en de boot te sturen.

Verder met de koers: Na de scheiding na doen oscar en marcel na ca. 90 km weer krachten op in het altijd mooie Noorbeek, door een koffie met limburgse vla. Hier overigens limburgs mooiste niet gesignaleerd. Daarna weer in gezwinde spoed naar een van de weinige echte cols in het parcours: de eijserbosweg. Met een uiterste krachtsinspanning blijft marcel oscar op de enige heuvel van de dag luttele cm's voor....gelukkig maar.

Verder kan marcel zich er niet veel meer van herinneren. In een roes bedwingen we de overige heuvels, 21 in totaal tot we weer op het ovaal in Landgraaf arriveren. Na een lange sprint op de twaalf moeten wee fors in de ankers om net na het paneau het glaasje Gulpener in ontvangst te nemen, alsmede de flesjes deodorant van de firma die ook de ballen op het aanstaande EK voetjebol maakt... Twee porties friet later arriveren peter en foppe na de volle 255 km gebroederlijk de finishlijn. Er wordt niet meer afgesprint...... de punten:

parcours: een 7,5 deze keer. Weinig cols met naam maar wel mooi en weer nieuwe wegen gezien waar we nog nooit geweest waren, maar een minpunt door de mtb paden in het begin.
pauzestops en foeragering: voldoende maar niet overal even rijkelijk bedeeld. geen pluspunt.
plus 0,5 voor de goede spreiding van deelnemers; maar ook (gelukkig) niet zo heel druk deze keer.
min 0,5 voor het ontbreken van van enig bordje naar de start (het autoparcours).
min 0,5: de deelnameprijs. Is toch wat fors.....
totaal: 7
en....helaas, Limburgs Mooiste niet gesignaleerd. Wie wel? en hoe zag ze der oet?

Vaste mtb-route Exloo, 22 mei 2004

Op 22 mei heeft stoemper Marcel tesamen met stoemperin Hilde de vaste route in het drentse Exloo gereden. Startpunt bij het hunebed tussen Exloo en Ees. Het woord hunebed doet vermoeden dat de route gelegen is op de drentse heuvelrug.

Hoewel er hier geen sprake was van zeer steile en lange beklimmingen maakt het hoogteverschil de route wel aantrekkelijk. Veel single-track en draaien en keren. De paden bestonden hoofdzakelijk uit goed te berijden bosgrond met af en toe wat stuifzand, Niet te veel gelukkig...want daar houden we niet van...Ondanks het feit dat het het hemelvaartsweekend was en we dus enige drukte op de paden verwacht hadden, was er geen kip te bekennen..qua fietsers dan en een paar ree�n. Toevallig werd net de drentse wandelvierdaagse gehouden, die gedeeltelijk over de mtb-route werd geleid. Ja...zo wordt het nooit wat tussen wandelaars en bikers.

Al met al een leuke afwisselende route door een zeer mooie omgeving. Uitdagend parcours voor beginnende bikers en door het draaien en keren ook leuk voor de wat gevorderden.

De punten: parcours: 7,5

Dauwtrappuh, 20 mei 2004

Op hemelvaartsdag is er altijd de traditie om te gaan dauwtrappuh. De Kempenstoemper en Stoemper Oscar hadden dit jaar gedacht om deze traditie voort te zetten en de vaste ATB routes bij Oosterbeek en Rheden eens te gaan rijden. Gecombineerd zou er in totaal ruim 100km worden gestoempt. Tevens dienden nog een aantal geo-caches te worden verzameld.

Zo gezegd zo gedaan. Om 8:45 werd het vertreksignaal bij Kasteel Doorwerth gegeven. Helaas was het wat lastig om op de route te geraken, maar vooral is het door de op sommige plekken onduidelijke bepijling lastig om op de route te blijven. Zo zijn we in de route Oosterbeek de eerste keer verkeerd gereden, waardoor we na 20km weer op het startpunt waren aangekomen. De uitgeprinte kaart van MTBroutes.nl blijkt niet meer helemaal te kloppen.

Na hetzelfde stuk nogmaals te hebben gereden (wat overigens geen straf was) werd nu de route wel gevonden. Een leuke passage door een tunneltje van 1.50m hoogte was een van de hoogtepunten. Helaas werd nu de verbindingsroute naar de lus van Rheden niet gevonden. Gelukkig met de GPS in de hand zijn we er uiteindelijk toch beland. Na 65km te hebben gereden de geo-cache "IMBOSCH" opgezicht en daar de CD stoempuh achtergelaten.

Hierna doorgestoken naar de oost-zijde van de route van Rheden waar we op het leuke stuk van de route terecht kwamen. Veel op-en-af en wat technisch gedraai. Na ruim 88 km bij De Steeg de tweede geo-cache "GEBBES" opgehaald. Hierna hebben we de route verlaten en zijn over Oosterbeek teruggegaan naar Kasteel Doorwerth om hier van een bakkie en appeltaart te genieten. Uiteindelijk bij 110km op de teller en bijna 1100 hoogtemeters.

Beoordeling 7.5 punten: mooie route, maar toch veel onvermijdelijk asfalt. Ook missen er veel pijlen waardoor je een eerste keer verkeerd rijdt.

E3-strandrace, Eersel 25 april 2004

Dit jaar op tijd ingeschreven voor de estafette. Tov van vorig jaar moest de teamgrootte uitgebreid worden van 2 naar 3 waardoor de Stoempersklub GrootBetuwe op zijn sterkst naar Eersel kon afreizen.

Na een wel hele korte briefing werden de startrijders om 10:30 weggeschoten voor de startronde plus een volle ronde. De Kempenstoemper hield aardig stand in al het geweld van al die jonge, superafgetrainde bikers met fietsen die 3 keer zoveel kosten als zijn Santosje. Soms vraag je je af wat er in die coolboxen zit , en of je wel naar de goede (vee)arts gaat...

Afijn, Stoemper Oscar mocht vertrekken zo ongeveer op een positie tussen de 30 en 40 en plofte na een bodemonderzoek en geblokkeerde benen (andere dokter !!) na een kleine 20 minuten op de door de steekpenningmeester meegebrachte campingstoeltjes. De steekpenningmeester uit Heerde was intussen aan zijn eerste ronde begonnen. Na terugkomst was zijn eerste reaktie: dit is niks voor mij, veel te bochtig. Laat mij maar rechtuit tegen de wind in fietsen en we zullen wel eens zien wie er dan nog langs komt.....

Het parcours was net als vorig jaar voorzien van menig technische single track met doordraaiers, los-zand-stukken en zelfs een loopstuk. Na een paar ronden begonnen stoempers Foppe en Oscar echter ook flink warm te draaien en begon er een omgekeerd verval zich af te tekenen. Elke ronde werd sneller afgelegd...

De Kempenstoemper draaide intussen zijn rondjes en kon zich heerlijk uitleven op de Fast Fredjes 2.35 en reed constant rond de 17 minuten of net daaronder.

Intussen was de kop van de koers te ver weg om nog aanspraak te kunnen maken op een ereplaats en werd er na 6 uur stoempen een "middenmoot-klassering" neergezet. Wie weet, als we het parcours hadden verkend en een paar uur hadden ingefietst.....

Totale beoordeling 7.5 punten. Opmerking: door de teamgrootte naar 3 uit te breidden, is het allemaal niet zo heftig meer. Voor je gevoel zit je wat (te) weinig op je bike. Misschien moet de organisatie afwegen om weer naar teams van twee te gaan: qualiteit ipv quantiteit.

Van de redactie: nee geen bier voor de stoempers, maar 1 van de vele bekers energiedrank die door het warme weer werden genuttigd.

Veluwe Heuvelentocht - Twello.

Op zaterdag 17 april stond origineel de Amstel Gold Race gepland. Doordat de Stoempers zich niet hadden vooringeschreven en daar het maximale aantal deelnemers van 8000! was bereikt, was een goed alternatief noodzakelijk. Op de NTFU kalender werd als snel de Veluwe Heuvelentocht gevonden. Stoemper Oscar en de Steekpenningmeester stonden vol goede moed om 8:00 uur aan het vertrek voor de 175 km. Bij de eerste de beste pijl zien we twee rijders van de "Veluwe rijders" ui Dieren verkeerd rijden. Sociaal als we zijn hebben we de heren de juiste route gewezen. Beide heren blijken tijdens de 2e controle regelmatig verkeerd te fietsen. Als enigen van de 500 deelnemers zijn ze erin geslaagd de "Lange Juffer" te missen. Aan de organisatie heeft het niet gelegen, de route was strak gepijld!

Na een korte aanloop wordt al snel de Posbank aangedaan. Hier wordt de Lange Juffer en de Emma Pyramide beklommen. Na de controle op 61 km volgt nog een kleine schermutseling bij Kasteel Doorwerth. De beide stoempers doen het rustig aan en pedaleren rustig verder. Het is per slot van rekening half april en het piek-moment hoeft pas in juli plaats te vinden. Op 115 km ligt de tweede kontrole. Hier genieten we van de welbekende appeltaart met slagroom. Na een korte pauze vervolgen we de weg. In dit deel zitten nog wat "vieze" stukjes omhoog. Wind op de kop en een lichte stijging zijn voor Stoemper Oscar iets teveel van het goede. Bij de 3e en laatste controle blijken velen dit ook te ondervinden. 17 april is toch nog vroeg in het seizoen. 

Na 165 km wordt de finish bereikt. Dit is 10 km korter dan de opgegeven 175 km. Sommigen onder ons waren daar wel blij mee. Helaas moeten we voor de beoordeling wel 0.5 punt hiervoor aftrekken. Ook moet er een half punt worden afgetrokken doordat er sommige stukken moest worden ge-ATB'ed door het bos. Met de ATB ok, maar niet met de dunne banden!

De beoordeling: route, organisatie en weer: 8.5
Aftrek: 1 punt vanwege te weinig km en bos-paden
Totaal: 7.5

Vrije tocht rond Nijmegen.

Op tweede paasdag waren de meeste stoempers in Oosterhout aanwezig voor een korte tocht met aansluitende de jaarvergadering. Om 11:00 uur werd het startsein gegeven en gingen de mannen op weg. In het begin was het zonnetje wat waterig, maar later werd het nog mooier. De Stoempers waren niet de enigen die van het mooie weer genoten, de Rosa Mars was ook op pad. Dit leidde tot wat noodgedwongen route wijzigingen. "en groupe" werd dan ook moe en voldaan na 73 km weer Oosterhout bereikt, waar na een korte douche de jaarvergadering kon beginnen.