Hier de verslagen van de door ons gereden ATB tochten, inclusief beoordeling!
| Datum | Tocht | Beoordeling |
| Zondag 27 april 2003 | Eersel (Joy-bike) (door: Stoemper Oscar) | 8.5 |
| Zondag 23 maart 2003 | Eindhoven (door: De Kempenstoemper) | 7.0 |
| Zondag 9 maart 2003 | Mill (door: De Steekpenningmeester) | 7.5 |
| Zaterdag 22 februari 2003 | Wapenveld (door: Stoemper Oscar) | 7.0 |
| Zondag 16 februari 2003 | Nuenen (door: de Kempenstoemper) | 7.5 |
| Zaterdag 8 februari 2003 | Arnhem (door: Stoemper Marcel) | 6.25 |
| Zaterdag 8 februari 2003 | Arnhem (door: de Kempenstoemper) | 6.5 |
| Zondag 2 februari 2003 | Mierlo (door: de Kempenstoemper) | 6.5 |
| Zaterdag 1 februari 2003 | Ede (door: Stoemper Oscar) | 6 |
| Zaterdag 25 januari 2003 | Apeldoorn (door: Steekpenningmeester) | 6.5 |
| Zondag 19 januari 2003 | Aalst-Waalre (door: Kempenstoemper) | 7.5 |
| Zaterdag 4 januari 2003 | Heerde (door: Stoemper Marcel) | 7.5 |
| Zondag 8 december 2002 | Malden (door: Stoemper Oscar) | 8.5 |
| Zaterdag 23 november 2002 | Heerde (door: Kempenstoemper) | 7.5 |
Op zondag 27 april stond de joy-bike van ATB 26 inch uit Eersel op het programma. Bij de voorinschrijving waren we helaas te laat voor de 4-uurs marathon. Besloten is er toen om toch maar in te schrijven voor de XC race. Op zaterdagavond werden we dan toch gebeld door de organisatie met de vraag of we toch niet mee wilden doen aan de marathon. Er waren een aantal afzeggingen en dus vrije! plaatsen beschikbaar. Dit buitenkansje konden we dus uiteraard niet laten liggen en we moesten ons geluk maar eens beproeven.
Om strak 12 uur gingen de 150 teams van start. Peter nam de start voor zijn rekening, maar door het drukke verkeer was net eventjes minder. In de bossen was het weer een drukte van belang en was er het nodige oponthoud. Na exact 20 minuten was de eerste ronde afgerond door Peter en schreeuwde "WISSELEN". Vantevoren was afgesproken om pas na de eerst twee ronden te wisselen. Oscar moest als een haasje naar de "wisselplek" om daar het spreekwoordelijke stokje (in dit geval het stuurbordje) van Peter over te nemen. Met een echte "just-in-time" wissel van slechts enkele seconden ging Oscar dan ook ten aanval.
Enfin zo'n eerste ronde is ook geen pretje wanneer je niet bent warmgedraaid. Het is een zeer fraai uitgezet parcours door de organisatie, single tracks afgewisseld met wat brede lanen en een paar kleine stukken strand. Van mij persoonlijk had dat er wel wat meer in mogen zitten, de specialized enduro pro's gaan als de brandweer door het mulle zand. Menig voorganger werd dan ook op deze stukken ingepakt.
Na ronde twee ging Peter weer verder en nam het bordje van Oscar weer over die
uitgeput weer 18 minuutjes kon wachten om over te nemen. De taktiek van ons
bestond dan ook om na iedere ronde te gaan wisselen zodat je niet te lang
afkoelt en je wel vol een ronde kunt knallen. De "cruise-speed" werd snel
bereikt. Peter en Oscar wisselden elkaar soepel af en onze positie werd in het
tweede en derde uur geconsolideerd. In het laatste uur ging het gas echter
volledig open en zijn er dan ook diverse posities gewonnen. Na een strakke
finishronde van oscar zijn we uiteindelijk met 14 ronden op de 56ste plek geeindigd. Dit was
ruim voor de andere ATB vereniging uit de Betuwe: Chain Reaction die op met
13 ronden op een 84ste plek eindigde. Voor de uitslagen bezoek de site van
de organisatie Kempische ATB vereniging 26 inch.
De foto's:
De organinsatie van deze ATB dag was zeer goed geregeld. Alles werd strak in de hand gehouden alhoewel sommige mededelingen wel voor meerdere interpretaties mogelijk waren. Zo werd tijdens de briefing medegedeeld dat foutief wisselen van de bordjes tot gevolg had dat er ronden bij werden geteld. Ook wist de omroeper (die er een gezellige sfeer van maakte) te melden dat er in de wisselzone niet mocht worden gelopen ??? Gelukkig werd dit later gecorrigeerd.
Het parcours was prima voor elkaar, voldoende inhaalmogelijkheden, leuke single-tracks, stukjes strand, leuke afdalinkjes, een geinige houten steiger en natuurlijk de geweldige doorkomst door de feesttent. Het weer viel voor 200% mee. De voorspellingen hadden veel buien aangegeven. Tijdens de middag is er echter een heel klein spatje gevallen, wat eigenlijk geen naam mag hebben. Volgend jaar zijn wij er zeker weer bij en dan met meerdere teams en natuurlijk onze "chef du mission".
route: 7.5 punten, organisatie 1.0 punt
Waardering: 8.5
Deze tocht heeft zowiezo een bijzonder karakter: bij de start niet alleen mountainbikes maar ook racefietsen. De organisatie zet naast een VLD-route ook een VTT-tocht uit. Bij de start liggen dan ook race- en atb-fietsen gebroederlijk naast elkaar, zie de foto. De wegmannen gingen voor 60 danwel 100 km, de ATB-ers moesten het doen met 50 km. Twee jaar geleden had ik de ATB-tocht gereden na een nacht met heel veel regen. Daar toch slechte herinnering aan over gehouden.
Dit jaar een heel ander verhaal: al weken droog en temperaturen van 15 graden boven nul !! Ik denk dat het lenteweer er ook mede de oorzaak van is dat de meeste liefhebber de race-fiets hadden gepakt, de ATB-tocht was erg rustig. De tocht ging via wat schermutselingen bij Breugel door de Vresselse bossen naar St Oedenrode alwaar de pauze was. Veel los zand, banddikte 2.2 is dan erg prettig. Een aantal leuke single tracks worden afgewisseld met brede verbindingspaden wat goed is voor het gemiddelde: boven 25km/h.
Na de pauze via een aantal erg aardige technische gedeeltes terug naar Son. Na het bereiken van Son moest de in aanbouw zijnde A50 worden overgestoken, m.a.w. ruw terrein niet echt geschikt voor opgejaagde Empella Bonfires (by Santos), gelukkig geen schade aan man en paard (??). Op de foto 2 vrijwilligers van TC Woensel bij de "afzink" naar de A50.
Vervolg van de tocht via een deel van de vaste route bij Ekkersweijer en daarna linea recta terug naar de Vijfkamplaan. Bij aankomst maar 42 km op de teller. Toch niets gemist dacht ik, route was ook netjes uitgepijld.
route: 7.5 punten, 0.5 aftrek voor 8km te kort, geen bonussen toegekend
Waardering 7
De acht van Brabant is onze afsluiting van het ATB-seizoen. Na vele trainingsritten is het tijd voor de 100 km! Zaterdagavond regende het pijpenstelen, zodat wij stoempers onrustig in slaap vielen. Zondagochtend bij het (in donker) opstaan bleek het droog (en het weerbericht was ook nog eens goed).Vier stoempers hadden zich om half negen bij de start vervoegd.
De stoemper uit Oosterhout was begin maart getroffen door een griepvirus,
maar stond toch aan de start (zoals afgesproken voor de 60 km). Omdat de
tocht uit twee lussen bestaat (60+40) werd er als kwartet gestart. Tijdens
de start deelde de spy-cam fotograaf (de Kempenstoemper) de eerste
stoempersklub visitekaartjes uit.
Zoals verwacht was het parcours redelijk vlak met talrijke korte hopjes. Wat opviel was de verscheidenheid aan soorten paden, zoals: jaagpaden, zandpaden, grind/puinpaden, fietspaden, bospaden, asfaltpaden, kleipaden, akkerpaden, langshekkenpaden slingerpaden etc. Hier bleek de bandenkeuze (zacht en breed) van de kempenstoemper en (sinds kort ook) de webmaster een belangrijk pluspunt. (zie hiervoor ook de bandenspecial)
De route was duidelijk uitgepijld, tenminste nadat het systeem van lintjes tot ons was doorgedrongen (rood is links!) en op gevaarlijke oversteken stonden vrijwilligers van de organisatie (hulde!). De leukere bospaden werden aaneengeregen door windige landweggetjes.
Na circa 35 km kwam de eerste verzorgingspost plots tevoorschijn, terwijl werd aangegeven dat we op campinggasten moesten letten (we hebben er geen enkele kunnen ontdekken). Hier was een breed assortiment voorhanden: thee, chocolademelk, krentenbollen, speculaas, koek.
Na 60 km (tweede verzorgingspost gelijk aan eerste) namen we afscheid van onze Perelaar (die blij was voor de 60 km gekozen te hebben). Gedrieenlijk vervolgenden wij onze rit. De laatste lus was bosrijker dan het eerste deel. Hier bleek echter wel dat 100km ATB iets anders is dan op de racefiets.
Alleen de kempenstoemper was in staat het tempo van de eerste lus vast te houden en er zelfs op het laatste deel nog een flinke snok aan te geven. De webmaster en ondergetekende hebben elkaar 15 a 20 km voor het einde opgeraapt en hebben het laatste deel als D2 training uitgereden (de hartslag wilde niet meer hoger!). Toch bleek het fietsgemiddelde nog ruim boven de 20 km/uur te liggen, niet slecht voor de eerste 100 km op de ATB.
Beoordeling:parcours: 6 (veel van het zelfde); verzorging: +1 inschrijfgeld,
organisatie (afstand) en uitpijling +0,5
Totale score 7,5
Tip voor de organisatie:Voor de lus van 60 km via het pontje van Cuijck naar
Mookerheide, met een verhoging van het inschrijfgeld met 1 euro (voor de pont).
Aangezien het al weken zonnig, droog (en koud) is in Nederland liggen de bossen er momenteel mooi bij.
Voor deze zaterdag staat een 50 kilometer rit in Wapenveld gepland. Helaas heeft Stoemper Marcel vanwege een
griepaanval af moeten zeggen, waardoor we met slecht drie stoempers aan de start verschijnen. Met een strak blauwe
lucht gaat de tocht het Swolse Bos in. Met een paar leuke hellinkjes zijn we dan ook snel warmgedraaid. Door de
Kempenstoemper worden al weer diverse mooie actieplaatjes geschoten middels de befaamde "spy-cam".
Na een fikse klim wordt de "vlieg" capaciteit van de diverse bikes getest. In een moordende afdaling is het mogelijk om eens een jump te maken van enkele meters.
Na ongeveer 22km over voornamelijk brede bospaden wordt de eerste! ravitaillering bereikt. De drukte hier valt reuze mee (zoals de spy-cam ook laat zien), wat ons al doet laten vermoeden dat door het mooie weer de meeste renners de ATB hebben opgeborgen en er nu weer op de racefiets eropuit trekken. Na een bouillon met wederom een vage smaaksensatie vervolgen we het parcours.
Over bospaden en enkele single-tracks bereiken we dan al na 33 kilometer de tweede! ravitaillering. Hier dan maar snel wat drinken en weer rap op pad. In het laatste deel krijgen we weer stukken voorgeschoteld uit de ons welbekende "heerde" ATB tochten. Dit is geen straf, en zorgt ervoor dat we het gemiddelde weten op te vijzelen naar 24.1! Een leuke afwisseling was een kort stukje "motorcross" parcours. Lekker hobbelen over een aantal bulten (en dan natuurlijk niet het einde missen!).
De beoordeling van de tocht:
Parcours: 6.5 punten (een beetje weinig single track en af en toe een "vage" uitpijling)
Bonus: 0.5 punt vanwege de uitstekende bevoorrading.
Totaal: 7.0 punten.
Dit keer een tocht in de buurt voor de Kempenstoemper: rondje Nuenen met doortocht over het dak van Brabant. Dit is de RAZOB-afvalberg met een hoogte van 80 meter boven n.a.p.. Het weer was prima, lekker zonnetje, de kou werd met gemak getrotseerd in het prachtige technical vestje in de Stoempersklubkleuren.
Dit keer is de Kempenstoemper niet op pad geweest met mede-stoempersklubleden maar met zijn kano-maten die ook ferm kunnen stoempen, ten slotte heeft de Kempenstoemper daar zijn roots.
Nuenen heeft echter een primeurtje: de Kempenstoemper heeft een spy-cam meegnomen en
onderweg wat shots genomen !! Dus wie weet sta je ook ineens op www.stoempersklub.com...
Dan de tocht: over een bevroren parcours gaat gezwind Nuenen uit, duurt wel een paar kilometers maar als je eenmaal in de bossen zit krijg je een afwisselend parcours voorgeschoteld: technische single tracks met hier en daar lekkere kombochten, verbindingspaden en "off-road" langs de bevroren vennen. Zoals gewend in de Kempen veel en duidelijke pijlen aan de bomen zodat er bijna niet fout gereden kan worden. Gevaarlijke punten waren zelfs voorzien van rood-wit lint en/of zaagsel (boomstronken). Na een uurtje de pauze: appels, sinasappels, hete thee, snert en rightkoeken, maw ok.
Na de pauze nog wat jakkeren, uiteindelijke gemiddelde 23.6 km/h met hier en daar wat oponthoud, en dan doemt hij op: het dak van Brabant, de RAZOBberg. Tachtig hele meters boven NAP en stijgingspercentages boven de 20% !! Itt de vorige editie was DE BERG aan het eind van de tocht opgenomen zodat de deelnemers meer verspreid aankomen en elkaar niet hinderen. Goede zet van de organisatie !!
Vervolgens nog ff uitbollen over wat paden en aan het eind stond de teller op 50 km. Klein puntje voor de organisatie, wanneer je de 40 of 30 km fiets en je bent niet bekend dan mis je dus de RAZOB-bult, da's jammer.
Beoordeling:
Parcours: 6.5
Extra punten: uitpijling+linten+zaagsel, klaar-overs, pauze, RAZOB-berg: 1.0
Totaal generaal: 7.5
Dus mede-stoempers volgend seizoen Nuenen op de agenda; koffie en gebak bij de Kempenstoemper !!
Zaterdag 8 februari waren er vier stoempers verzameld aan de start van de veldtocht in Arnhem. Op de parkeerplaats was het druk, maar in de bossen viel dat wel mee. In de veronderstelling om over de Posbank te rossen bleek het parcours ietwat tegen te vallen. Al was dat nauwelijks zichtbaar vanwege de dikke soep (mist). Na een paar singletracks tussen de huizen in Arnhem noord door, gaat het parcours slechts een klein stukje aan de noordzijde van de A50 (over de Posbank). Daarna wordt de snelweg overgestoken om de rest van de 45 km aan de andere en dus wat saaiere kant te fietsen, al moet gezegd worden dat er redelijk wat leuke technische stukken inzitten.
Er blijken nog wat listige stukken in het parcours te zitten als er wat medestoempers onderuit gaan op de laatste sneeuwresten. Gelukkig blijft de stoempersklub GB "en groupe" op de been. Hier en daar fietsen de Rensings wel een stukje teveel als ze weer eens een afslagje missen, maar ja dat krijg van dat gejakker....
De pauze komt pas na 25 km, wat doet vermoeden dat de totale tocht ook wat aan de 45-plus kant zal zijn. Na de pauze wisselen Peter en Oscar van Santos. Oscar wil de dikke banden van Peter eens proberen. Dit blijkt het geheim te zijn, want hij is niet meer te houden. Net na de slingerpaadjes bij Papendal passeert hij de steekpeningmeester en mijzelf en scheurt met Peter op hangen en wurgen in zijn wiel er van tussen. Zoals gezegd passeren de beide jakkeraars Foppe en mij in het verdere verloop nog een paar keer vanwege het missen van enkele overigens duidelijke richtingwijzers. Maar nu weet iedereen het: bestel twee dikke banden van het merk....info Peter.
En dan de cijfers:
route: 6,5 (valt wat tegen als je de Posbank verwacht; misschien een 7 als je zonder hooggespannen verwachtingen komt);
oversteekplaatsen: -0,5 (er moet vaak worden overgestoken op gevaarlijke plekken);
ravitaillering: +0,25 (soep en krentenbrood).
Alweer een tocht met een deelname van 4 stoempers uit alle hoeken van Groot-Betuwe. Dit was de vuurdoop voor de Crossmax-wieltjes met de Specialized Enduro Pro 2.2 UST banden van de Kempenstoemper. Om 10:15 werd er gestart, en groupe voor de 45km: het eerste half uur was goed qua route, niet goed was dat Stoemper Marcel door een enorme hond werd aangevallen en ook gebeten !!
Na de Posbank gepasseerd te zijn werd de A50 overgestoken en werd de tocht voortgezet op bredere paden. Opvallend was het grote aantal gevaarlijke oversteekplaatsen: helaas geen klaar-overs. Ook waren er een flink aantal verbindingsstukken over verharde weg. We weten natuurlijk niet wat er allemaal mag van de landeigenaren zoals staatsbosbeheer en natuurmonumenten maar onze verwachtingen waren hoger gespannen dan dat we voorgeschoteld kregen.
De pauze was mooi halverwege en verzorgd met bouillion en plakje krentenbrood: geen extra punten maar ook geen aftrek. Op deze pleisterplaats was duidelijk dat het een rustige tocht was, wat we onderweg ook al vermoeden.
Na de pauze stond de Kempenstoemper zijn Santos af aan Stoemper Oscar zodat deze de UST-bandjes kon testen. Stoemper Oscar was niet meer te houden !! De Specialized Enduro UST zijn dan ook' goedgekeurd door Stoemper Oscar. Maar is het geheim van de Kempenstoemper dan een uitgekiende bandenkeuze?? Het helpt in ieder geval wel, je moet natuurlijk ook gewoon trappen, trappen, trappen... Een echte Stoemper heft nu spontaan het clublied aan, anderen gaan verder naar de beoordeling van de tocht
Route: 6.5 punten
Extra punten verdiend: -
Een dag van te voren was er een flink pak sneeuw gevallen. Het zou dus zomaar een speciale tocht kunnen worden door een sprookjesachtige Kempen. Helaas was de dooi er eerder dan gehoopt en werd de tocht erg nat van het ijswater. Ook is het een aparte ervaring dat je tandwielen "vollopen" met ijs wanneer je even door de ongerepte sneeuw moet om langzamere rijders in te halen. Je hoeft gelukkig niet van je fiets af, op een gegeven moment valt het ijs er weer vanaf.
Affijn dan nu het verslag van de tocht. Het eerste positieve punt was bij de start: er was een gecontroleerde fietsenstalling. Over het parcours kunnen we kort zijn: aardig maar niet bijzonder. Voor de pauze was de grond nog redelijk hard en was het hier en daar toch nog "technisch" vooral door de smeltende sneeuw. Pauze was OK: tomaten- of groentesoep, thee, koek en sportdrank. Na de pauze was de ondergrond al zachter aan het worden en was er meer grip, maar ook meer blubber. Volgens mij was het parcours grotendeels omgekeerd aan vorig jaar, alleen jammer dat er niet over de Strabrechtse heide werd gereden. Overigens heb ik na de pauze bijna een uur lang rondgerost en maar een handvol medecoureurs gezien. Volgens mij is het gros van de bikers direkt na de pauze op de 30km afgedraaid, watjes...
Waardering voor de tocht:
Route: 6 punten
Extra: 0.5 voor de fietsenstalling, pauzevoorzieningen en
uitpijling (perfekt).
Totaal generaal: 6.5
Vandaag op het programma wederom de "Hel van de Goudsberg". Deze was in november 2002 al eens georganiseerd door de WV Ede. Deze keer had de organisatie besloten om het rondje andersom te rijden. In de nacht had strenge vorst geheerst dus de ondergrond was strak bevroren. Gezien de weerberichten was het zaak om vroeg te starten om zo de sneeuwbuien vanuit het westen voor te blijven.
Om 9:15 ben ik gestart aan de 50km. Eerst een stuk verhard door Ede om bij het bos uit te komen. Daarna een lastig begin met een aantal leuke single-tracks, geinige klimmetjes en technische stukken.Na ongeveer 27 km was er een 'karige" stop in het bos. Er was helaas geen warme soep oid, maar wat sportdrank en koek. Na iets naar binnen te hebben gestouwd maar weer snel opgestapt om de rit af te maken. Het zonnetje liet zich nog net even zien, waardoor het zelfs aangenaam werd. Helaas werd de toch er niet interessanter op na deze stop. Veelal brede bospaden met af en toe een leuk technisch stukje. Aan het eind lange rechte stukken waardoor het gemiddelde opgeschroefd kon worden. De opkomst viel een beetje tegen. Na de stop weinig mensen meer gezien (wat overigens het inhalen bevorderd). Met een gemiddelde van ruim 23 km/u weer aangekomen in Ede. Helaas stond mijn "taxi" in Veenendaal waardoor we genoodzaakt waren om tussen de eerste sneeuwvlokken door nog ruim erbij te doen.
Deze tocht is 6 punten waard. Wanneer hij "andersom" wordt georganiseerd zou het een punt extra krijgen. Voor de ravitaillering kunnen helaas geen extra punten worden toegekend. De uitpijling goed, maar blijft af en toe lastig. Het blijft bij een magere 6 punten.
Ondanks de weersvoorspellingen was het zaterdag de 25e droog en boven nul. Dit was er waarschijnlijk ook de oorzaak van dat er maar liefst vier stoempers aan het vertrek stonden. De tocht in Apeldoorn was een tip van de stoemper uit Oosterhout. Deze had verhalen gehoord over de vele beklimmingen die in de route zouden zijn opgenomen.
Direct na het vertrek was een vlak stuk van vele kilometers om warm te rijden, waarna een leuke helling veel goeds voorspelde, echter de hellingen bleven flauw glooiend en werden nooit heftig. Alleen op de laatste km kwamen een paar steile stukjes voor. Behoudens een idyllisch stukje over de heide voerde de route over meest brede wegen zonder veel spanning. Wat wel positief opviel was de emancipatie in het deelnemersveld: zelden een fietstocht gezien met zoveel vrouwelijke deelnemers(sters)!
En dan de waardering. Gezien het parcours en de verzorging een 6, maar door de emancipatie in het deelnemersveld een 6,5!
Waarschijnlijk komt de tipgever van onze stoemper uit Oosterhout uit ��n van de vlakke polders die Nederland rijk is of hij is een liefhebber van emancipatie!
Volgens de Kempenstoemper is dit de mooiste tocht van Eindhoven e.o.. Het parcoursis zeer divers: veel technische singletracks, heuveltje-op-heuveltje-af, doorkniehoog gras over de heide,brede verbindingspaden en een stuk blubber in de buurt van het stroompje de Tongelreep.
Helaas was de opkomst van de medestoempers matig: alleen stoemper Oscar was present,beetje jammer. Affijn we hadden wel onze mooie nieuwe technical vestjes aan, en chapeau, perfektejackies. Voorwaar, het was een mooi gezicht om de broertjes Rensing op die prachtigeSantoskarretjes in dezelfde outfit door de Kempen te zien vlammen.... De sponsoren hebben nu ookexposure in Brabant gehad.
Dan nu de tocht: tot de pauze, pas na 30 km !! was het eenaaneenschakeling van goed berijdbare single tracks en wat bredere paden door vnl bos. De Kempenstoemperheeft ook nog wat bodemonderzoek gedaan en kan berichten dat van dichtbij het er ook prima uitzag.Na de pauze met snert en thee, was er nog even wat technisch gedraai en gekeervoordat de blubber in werd gereden. Er was geen ontkomen aan, van links naar rechts alleen maarblubber. Ik kan er met mijn helm niet bij dat sommige mensen hierop kicken. Elk jaar is dit stuk slecht, jammerdat de organisatie geen alternatief bedenkt.
Overigens heeft Stoemper Oscar ook nog even het waterpeil in de Tongelreep met zijnvoorwiel gepeild.De tocht was overdreven goed uitgepijld, wie hier fout heeft gereden moet eens naarde opticien.Een kilometer voor de aankomst was er zelfs het rode driehoekige baneau opgehangen.Voor onze medestoempers: uit-en-thuis vanaf de residentie van de Kempenstoemper tochweer ruim70 km gestoempt.
De score van de tocht is als volgt opgebouwd:
parcours 7.5 punten
minpunten: het blubberstuk en de afstand was ruim 48 km ipv de
opgegeven 45 -1.0 punt,
pluspunten: de uitpijling, de snert, de loterij en de bewaakte
fietsenstalling +1.0punt.
Totaal generale beoordeling: 7.5 punten
Om 10 uur in de ochtend is zowaar de voltallige stoempersklub, divisie dikke banden,verzameld aan de start van de veldtocht in Heerde. De weergoden waren ons gunstiggezind, omdat de echte vorst nog net een dagje vertraagd was. Dus geen taferelen alshet jaar ervoor toen menige stoemper het Heerdense en Zwolse bos doorglibberde. Destoempersklub is overigens zeer vereerd met het eerste veldoptreden van voormaligchef de mission Ren� die voor deze en volgende gelegenheden een alu ros van het merk"Cube" heeft aangeschaft. Helaas is de club incognito aan de start, omdat dewinterkleding nog niet uit Belgi� is gearriveerd (terwijl het nu toch echt winteris).
De tocht dan maar. Goed berijdbaar parcours, ondanks de vele regen de wekenvoordien. Slechts enkele stukken modder en een paar harde kantjes van de intredendevorst. Ren� kiest na ca. 15 km op de 40 km route voor vervolg op de 25 km route, watzijn teller uiteindelijk op ca. 30 km brengt. Op het commando "RIJE!" van deKempenstoemper geeft stoemper Marcel flink gas en laten de twee hun medestoempersverbouwereerd ter plaatse. Slechts door tomeloze inzet (en een stuurfoutje vanMarcel in het losse zand) geraken Wessel, Oscar en Foppe weer aan het achterwiel vande rode en grijze Santossen.
Na het welkome kopje soep (geen idee wat desamenstelling ervan was, maar wel lekker warm) na de km 20 vervolgen de stoempers deweg. Via het Zwolse bos met aardige paadjes en hobbeltjes wordt er flinkdoorgejakkerd richting Heerderstrand. Marcel moet zijn eerdere inspanningen bekopenen hangt gedruende een half uur aan het elastiek bij Foppe en Wessel. De Rensing'shebben blijkbaar goede benen of zijn goed "geprepareerd" en dus in geen velden ofwegen meer te zien. Het Heerderstrand valt enigen tegen, anderen mee. We rijdennamelijk niet door het rulle zand maar lekker op het fietspad.
Het laatste stukjewordt min of meer gezamelijk voltooid en vodoen bereikt 5/6 van de klub de finish.Ook stoemper Ren� is reeds gearriveerd en staat al aan de koffie. Goed gedaan! Bij de farm van Foppe en Monique wordt de jaarlijkse traditie in ere gehouden enwordt een kop erwtensoep geserveerd. Ook is er nog een verlaat kerstpakket van deco-sponsor, domein de Daalgaard in de vorm van enkele flezzen.
de punten:
tocht: een 7 (geen 8 want het leek toch wel een beetje veel op
die van vorig jaar,hoewel de kleur van het parcours wel anders
was).
organisatie: een half punt extra: strak gepijld, en goede
wegoversteken.
dus totaal score: een 7.5
Op zondag 8 december om 10:00 uur zijn Peter/Marcel/Wessel en ikzelf gestart aan de 42 km van Malden. Koning winter had zijn intrede gedaan en een bibberige start was het gevolg. Gelukkig is het parcours goed geaccidenteerd zodat je snel lekker warm bent gefietst.
De route volgt voor een groot deel de vaste ATB route. Het eerste deel van de tocht loopt door de bossen bij Malden/Groesb eek. Na 21km was er weer enige warmte te verkrijgen voor de interne mens, lekkere warme thee bij de ravitaillering. Na ons kort te hebben opgewarmd vervolgen we de 42km. Op de kruising met de 34km is er nog twijfel voor Marcel en Wessel om te gaan snijden. Gelukkig tonen ze karakter en vervolgen met de 42km. Dit lusje loopt door het Reichswald en heeft een paar mooie beklimmingen en afdalingen in petto. Door de hoge snelheid naar beneden wordt wel eens een bordje gemist, maar dat is een klein detail. De ondergrond is lekker bevroren zodat het geen "blubber-bagger" tocht wordt. Afspuiten van de fietsen is dan ook niet nodig. Na 2 uur en 15 minuten waren dan ook de 42 km afgewerkt.
Verder is er een goede organisatie van TC de Pedaleurs en verdient deze tocht derhalve een 8,5 punten! Een echte aanrader.
Eindelijk het eerste treffen van de stoempers in het veld. De uiteindelijke opkomst was met 3 stoempers magertjes (Marcel, Rene, Wim, Wessel...). De kempenstoemper had lang getwijfeld over de banden en op het laatst toch de Fast Fredjes 2.35 (!!) semi-slicks gestoken. Er was tenslotte al 2 weken geen regen van betekenis gevallen. Eerste reaktie van stoempers Foppe en Oscar: wat een brede banden !!De bandenkeuze was wel de goede: het parcours was snel en lag er goed bij. Er waren geen echte blubberstukken bij.
Het weer was prima: lekker zonnetje en temperatuur net boven vriespunt. De stoempers hebben uiteraard de langste tocht gedaan. In het begin zaten er een aantal aardig technische passages in die je met een beetje lef vol kon nemen. Aardige kuitenbijter was het stukje Heerde-strand: eerste klas zuigzand.
Over de organisatie: uitpijling met linten was OK, uitgebreide pauzepost met bouillon, koek, thee en sportdrank, oversteekbrigades op gevaarlijke punten, afspuitplaats aanwezig (niet gebruikt). Toch nog wat het zeuren: wat weinig single tracks.
Rapportcijfer van deze tocht: 7.5